കൊഞ്ച്‌ തീയല്‍

പണ്ട്‌ മുതലേ കൊഞ്ച്‌ എന്റെ ഒരു വീക്ക്‌നെസ്സ്‌ ആയിരുന്നു. അതുകൊണ്ട്‌ തന്നെ ഇത്തവണ വീട്ടില്‍ പോയപ്പോള്‍ കൊഞ്ച്‌ കിട്ടണേ എന്ന്‌ പ്രാര്‍ഥിച്ചിട്ടാണ്‌ നമ്മുടെ വോള്‍വോയില്‍ കാലെടുത്ത്‌ വയ്ച്ചത്‌ തന്നെ.

ദൈവം നമ്മുടെ കാര്യത്തില്‍ കുറച്ച്‌ കൂടുതല്‍ കരുണ കാണിച്ചതു കൊണ്ടോ എന്തോ ഒരു ദിവസം രാവിലെ കുഞ്ഞമ്മ കുറെ കൊഞ്ചുമായി വന്നു. എന്റെ വായില്‍ റ്റൈറ്റാനിക്കോടിക്കാം. മോന്റെ വായിലെ വെള്ളത്തില്‍ മുങ്ങിച്ചാവേണ്ടെന്ന് കരുതി അമ്മ വേഗം നന്നായി വറുത്തരച്ച്‌ കടുകൊക്കെ വറുത്ത്‌ നല്ല കൊഞ്ച്‌ തീയലുണ്ടാക്കി..

പിശുക്കന്‍ കാശെണ്ണി നോക്കുന്നത്‌ പോലെ ഞാന്‍ കൊഞ്ചിനെ എണ്ണിപ്പെറുക്കി തിന്നു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോള്‍ ഒരു ഐഡിയ. ഈ കറി വയ്ക്കാന്‍ പഠിച്ചാല്‍ ബാംഗ്ലൂര്‍ എന്നും ഇതുണ്ടാക്കി തിന്നാം. കഴിച്ച്‌ തീര്‍ന്ന ഉടനെ ഒരു കടലാസും പേനയുമെടുത്ത്‌ അമ്മയുടെ അടുത്ത്‌ ചെന്ന് റെസിപ്പി ചോദിച്ചു. അമ്മച്ചി വളരെ വിശദമായി തേങ്ങ വറുക്കുക, അതില്‍ മുളകും മല്ലിയും ഇട്ട്‌ മൂപ്പിക്കുക. കൊഞ്ചു അടുപ്പത്ത്‌ വച്ച്‌ എണ്ണയൊഴിച്ച്‌ വേവിക്കുക.. പിന്നെ തേങ്ങ വറുത്തരച്ചത്‌ കലക്കി ഒഴിക്കുക എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു തന്നു. എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ എനിക്കൊരു സംശയം. "അമ്മാ ഇഞ്ചിയും ഉള്ളിയും ഇട്ടില്ലല്ലോ?!"

"അത്‌ ഞാന്‍ രാവിലെ ഇഞ്ചിക്കൂട്ടാന്‍ വച്ച ചട്ടിയായിരുന്നു, അതുകൊണ്ട്‌ അതിനകത്ത്‌ അതെല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു." അമ്മച്ചിയുടെ കമന്റ്‌..എനിക്കൊന്നു മാത്രം മനസിലായി. ഞാന്‍ ആദ്യം ഇഞ്ചിക്കൂട്ടാന്‍ വെയ്കാന്‍ പഠിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു..